-
1 odruch
m (G odruchu) 1. (reakcja) reflex- odruch ssania u niemowląt an infant’s sucking reflex- odruch wymiotny a retch2. (nawyk) reaction, impulse- służalcze odruchy servile habits- w odruchu gniewu in a rush of blood a. anger- w pierwszym odruchu uniosła rękę, jakby chciała się przywitać her first impulse was to stretch out her hand as if she wanted to shake hands- ludzkie odruchy the milk of human kindness□ odruch bezwarunkowy Psych. unconditioned reflex a. response- odruch kolanowy Med. patellar reflex, knee-jerk- odruch warunkowy Psych. conditioned reflex a. response* * *-u; -y; m; MED, PSYCHreflex; ( żywiołowa reakcja) impulseodruch warunkowy/bezwarunkowy — conditioned/unconditioned reflex
* * *mi1. psych. reflex; odruch bezwarunkowy unconditioned l. inborn reflex; odruch kolanowy knee reflex; odruch warunkowy conditioned l. trained reflex.2. (= reakcja) impulse; reaction; ludzkie odruchy normal reactions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odruch
-
2 bezwarunkowy
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezwarunkowy
-
3 bezwarunkowy
прил.• абсолютный• безусловный• бессознательный• полный• совершенный* * *bezwarunkow|yбезусловный;\bezwarunkowyа kapitulacja безоговорочная капитуляция; odruch \bezwarunkowy биол. безусловный рефлекс
+ bezwzględny, całkowity* * *безусло́вныйbezwarunkowa kapitulacja — безогово́рочная капитуля́ция
odruch bezwarunkowy — биол. безусло́вный рефле́кс
Syn: -
4 odruch
сущ.• рефлекс* * *♂, Р. \odruchu 1. рефлекс;\odruch bezwarunkowy, warunkowy безусловный, условный рефлекс;
2. порыв;panować nad swymi \odruchami владеть собой
* * *м, Р odruchu1) рефле́ксodruch bezwarunkowy, warunkowy — безусло́вный, усло́вный рефле́кс
2) поры́вpanować nad swymi odruchami — владе́ть собо́й
-
5 odruch
odruch wymiotny MED Brechreiz m;odruch ssania BIOL Saugreflex m;odruch warunkowy PSYCH bedingter Reflex m;odruch bezwarunkowy PSYCH unbedingter Reflex m -
6 bezwarunkowy
bezwarunkowy [bɛzvarunkɔvɨ] adjuneingeschränkt, vorbehaltlos; kapitulacja bedingungslos; posłuszeństwo unbedingt, bedingungslos -
7 odruch
\odruch bezwarunkowy/warunkowy unbedingter/bedingter Reflex mw \odruchu wściekłości in einem Wutanfall -
8 bezwarunkowy
bezwarunkowy bedingungslos; -
9 odruch
[одрух]m1) відрух, одрух2) рефлекс, імпульсodruch warunkowy / bezwarunkowy — умовний / безумовний рефлекс
См. также в других словарях:
odruch bezwarunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}psych. {{/stl 8}}{{stl 7}} odruch, którego zasada działania jest utrwalona genetycznie, wrodzona (bodziec powoduje automatyczną, niewyuczoną reakcję, np. zwężanie się źrenicy pod wpływem światła) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezwarunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczający się brakiem jakichkolwiek warunków, zastrzeżeń; bezwzględny, całkowity, absolutny : {{/stl 7}}{{stl 10}}żądać bezwarunkowego wykonania rozkazu, polecenia. Bezwarunkowa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odruch — m III, D. u; lm M. y 1. psych. «reakcja organizmu na bodźce środowiska zewnętrznego i wewnętrznego zachodząca za pośrednictwem układu nerwowego» ∆ Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona, zachodząca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich… … Słownik języka polskiego
bezwarunkowy — «nie ograniczony żadnymi warunkami; zupełny, całkowity, bezwzględny» Bezwarunkowa kapitulacja. Bezwarunkowe posłuszeństwo. ∆ biol. Odruch bezwarunkowy «reakcja wrodzona występująca automatycznie przy pobudzeniu odpowiednich receptorów (np.… … Słownik języka polskiego